nauwelijks blaast leven achter venstertralies en muren uit as
geen 'welwillenden' toegelaten in dit hartmonoloogje, sorry
voor de decennialang.
Je zou kunnen krimpen, vervloekt en bespot! Maar waarin
verschillen we dan nog? Evenmin evident, de gruwelijke pijn
waardoor mijn pen hapert, mijn handen beven...kan niet schakelen...kan niet schakelen...
'k rijg binnenkort maanden tot jaar
nog bloed ik vers
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten