donderdag 20 december 2018

Syndroom



wel danig soms,
hunker ik je ziel
in opkomend getij
of nakende winter lief
leed groeit veren
‘k verken terrein
met flanellen geduld
en kristallen geraamte.

Noem me tranerig!
Frêle met een tikkel retoriek
doch mijn stille getuigen
dit leven is onstuitbaar 
met gevoel voor dramatiek 

…🖤…

‘met kleine vlinderhart, liefde getart’

‘Onderhandelen met doden is krankzinnig’ Ben vermorzeld, verslonden vleugels ontroofd, dwaling in lucht een stervend blad, roestgetint in winter bevroren tot de nerf. Gisteren nog de bloedsomloop van ’n wolf stil bij mijn trouwste en liefste kamerfilosofie over dood & gevolg verdriet in stem doch ’n buik vol vlinders. ‘k slaap niet, lijd geen honger wel pijn geen behoefte of gebreken; ‘Herinner je het strand lief in augustus deze zomer de wind stal een strandbal rollend voor zijn vrijheid weg van het huilend kind.’ Dus lief, met blindheid jij voor m’n fouten en gebreken de engel dat viel uit ’n kanteling van de lucht in volle vlucht …🖤…

maandag 10 december 2018

Distantiëren

Distantiëren 

‘k val terug in de kudde
doch plande ontsnapping
mag mezelf niet verliezen
niet deze keer.
Dit enge universum
tamme leugenachtige schapen
witte vachten in de zilveren maan
en mijn haren blijven zwart.
De lucht te ijl…gevangen, te gevangen
mijn tanden glimmen
holst van de nacht.
Met onnoemelijke angst drijf ik 
de kudde, schuimbekkend uiteen
ze blaten, ze rennen…vierpotige wolkjes
doch ik, kleine wolf
raas er dwars doorheen 

When the Wolf walks by you – you will remember.
Lily May Parker

…🖤…



dinsdag 4 december 2018

Hela in nevel


Hela in nevel
Kribbel woorden; Vandaag is er zon
doch per definitie debatteer ik weer 
touren in eigen leven, 
struikelen onder ’t gewicht
koesteren van zorgzaam geplande veertjes
en ‘t gloed van tegenlicht.

Nog steeds die zon in waterverf lucht
‘k dwaal tussen velden, cirkel de koren
Plan ’n vertrek, vogels in vlucht.

Wat opstijgen betreft
best, blijf ‘k even ter aard
tot vleugels terug ontplooien 
en moed is vergaard

🖤