'k aanvaard lief
'k aanvaard druppels op spiegelglas
tranenvlokken levensgroot
en 't voorbijtrekken van zomers
waarin 'k vleugels nimmer kon uitvouwen
raak niet uitgeademd
schets geen effect meer op hart gesteentes
uitgeschreven, afgedaan...vergeten
gooi geen steen lief
naar 't glazen huis waarin angstvallig een droom schuilt
'tiens mon beau, voici le coeur transparant'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten