de noorderzee kleurt goud lief
& 't mensenspektakel vormt zich
als een spreidende kanker op schelploos zand
't leven me ondierbaar, het hart zwaar en de desolate sfeer
is 'n beetje lijk tussen gloeiende lichamen.
Kleine handjes bouwen, kasteeltjes en rivieren,
doch ook hier, speel ik 't spel niet mee.
Mijn werkelijkheid doorgaand donker en duister
't hoekje grafstilte gemidden 't Oostends strand.
Stipje schaduw tussen zonnecrème-zieltjes,
'k schep mijn eigen zomer wel
tweedehands
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten