Ze wandelt binnen, vrolijk als lente
groene schaduw op grote bruine ogen en zoals
enkele uren tevoren komt ze kijken. Enkel kijken.
Haar persoon gewoon zijnde draai ik spier noch zenuw,
verscherp wel. Alles werd bewust sober gehouden maar zij
zij is aparte kunst. Op paralegale wijze niet uniform.
De stilte dat ik schenk is ondoordacht en wanneer ze voor de negende
keer vandaag mijn naam verkeerd uitspreekt staar ik haar aan;
'Lily, mijn naam is Lily'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten