regenstormen woeden lief
de wijde kloof
tussen werelden apart
erosie op fundering
modder en stroom
de zerk half gezakt
water sijpelt, druppelsgewijs
op huid van porselein
ben gestorven doch niet dood
verwar verval met tijd
vallen van ’t blad
kiemen van groen
ik blijf want waar te gaan?
Ben wat ik was
nu en toen
wanneer ik mocht bestaan
regenstormen woeden lief
een merel zingt de toon
wil vleugels ontvouwen
herrijzen uit ‘t graf
proberen toch
ofschoon
…🖤…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten