poetry, poezie, Lily May Parker
vrijdag 22 april 2016
Zwarte vlinders
nietig
oneindig
getijen vroeg
tranen laat,
'n traagheid tussen
verdrinken en verdwijnen.
Huis je verleden
niets komt me toe
geen toekomst, geen heden
toch heb ik geleden
lieverd
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Nieuwere post
Oudere post
Homepage
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten