ook mei kent schaduwen
ernstig als vroege herfst, vogels uitgezongen
zonloze akkers. De boerenfamilie treurt
waar blijf je?
Het wachten lijkt eeuwig, 'k blijf versteend en roerloos
zoveel dichter dan je vreest
tussen kleine tragedies, verborgen in 't marmer
tussen bedrogen vlinders
stervend in de barsten
waar blijf je?
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten