zelfs stilte dooft geen vlam
en de zomer speelt voorts
jij je stalen ros, bruine kroegen en ultieme droom
liefelijk sympathiek,
ik 't Victoriaans bewind,
noden en plichten.
Ergens brak de ring,
de regel der benadering
kwaad van woorden, de letters en spijt
'k wacht op het duifje
z'n koker en je brief
Cher Ami
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten