verlies, lijkt uiteindelijk
'n verwens, 'n hartenpijn
je stilte doodt lief
laat sporen na,
tranen op huid.
'k wankel, sterf elke dag
dat tikkeltje meer
Sinds de stilte
schemeren dagen, vriest mijn adem
en stokt tijd zondermeer
Sinds de stilte
nerft pijn zich in vlagen op me neer...
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten