'k heb je lief, steeds
al bal ik 'n vuist en begraaf moed
kort na diens tumultueuze geboorte
droom nimmer speels, leef
tussen licht vergaan en spiegelglas
't vloeit uit, dooft ongerijmd
onbemind
Ik blijf ik
dromerig verdwaald op de rand
van 't leven
Ik blijf ik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten