er stroomt geen nieuws in ’t dorp
alles blijft rustiek, doorgaans vergaan
kleine wolken oudemensjes, wandelen moeizaam
met tussenpozen
hondje aan de leiband
welbewust mompelend
met ’n ter nagedachtenis vriend
over glorie en vervlogen tijden.
Mijn dorp, mijn dorp
‘k sluimer enige zomers welbewust mee,
dag na dag, eenzame zonderling van ’t dorp
nabij ’t noorden van de zee
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten