Onder de blauwe toren,
merel’s wisselzang
er is ’n ergens in nu
toch praat ‘k geen mens voorbij
in de verte, wolken van straks
dreigende donder in de koppen
eerste druppels raken doelloos
’t laatste punt
‘k spreidt roestige veren
Richting ooit thuis
met onuitgesproken zwaarte
schicht ‘k vooruit
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten