Grafzerkliefde

Ergens nam je een stukje ziel
mee jouw wereld in, 'k sloop achterna
Sedertdien, stil en tevergeefs, altijd tevergeefs
'k wou het graag terug

Eens dacht ik,
je te zien huilen
aan de rand van de Japanse vijver
echter kon niet uitmaken
of droefenis of geluk,
je wangen lieten parelen

'k versde papieren bootjes aan elkaar
met bloemblaadjes lief en een vleugje zomer
in het rimpelig water bereikten ze laat de oever
jij was al gaan lopen

...