we zijn ooit geweest
dansend op sintels
van langvervlogen tijden
van weekheid en melancholie
leemte en blauwgeaderde harten
’t haar en hem zijn
zonder ons
we staan er opnieuw
met honger naar morgen
‘k houd van en strek vleugels
barst uit huid
tempel de toekomst
’t hem en haar zijn
eeuwig ons
Geen opmerkingen:
Een reactie posten