Als kind vroeg ik me altijd al af
waar energie vandaan kwam. Waarom kon ik met een simpele aanraking van de
schakelaar het licht laten branden? Één simpele tik en de kamer vervulde zich
met een gloeiende warmte waarbij al mijn schaduwmonsters verdwenen in de
donkere krochten van mijn slaapkamer. Wel in mijn slaapkamer maar vooral in
mijn toen al veel te intens brein.
Hoe schrijnend is het niet dat
diezelfde reddende gezelligheid nu quasi onbetaalbaar is geworden? Dat jonge
gezinnen al bevend moeten wachten op hun afrekening. Het woord alleen al: ‘Den
Afrekening’
Als je Google vraagt: waarom hoge
energieprijzen? Krijg je dit als antwoord:
Hoge marktprijzen voor energie: hoe het allemaal
begon
Dat had meerdere
oorzaken. Toen de economie zich
begon te herstellen na de coronacrisis steeg ook de vraag naar energie en vervolgens
ook de prijzen. Simultaan stegen ook de
emissierechten, met name, de prijs die Europese bedrijven moeten betalen voor
hun uitstoot
Grappig hoe de coronacrisis ons blijft achtervolgen. Dure voedselprijzen?
Corona! Dure energieprijzen? Corona! Toenemende verkeersagressie? Corona? De
bosduif die dagelijks zijn drinkbak omver kiepert? Corona! Alles is
tegenwoordig de schuld van corona of de schrijnende Oekraïense oorlog.
Laat ons duidelijk zijn over één standpunt: €17.000 moeten betalen voor energie is ONLOGISCH! Dat we de thermostaat gerust een graadje minder kunnen zetten ga ik volledig mee akkoord. Maar mensen woekerprijzen laten betalen is niet ok. Deze malafide praktijken blijven klaarblijkelijk ook maar voortduren. Dus wanneer je in de krant leest dat de energieprijzen zakken mag het gezin uit bovenstaand artikel nog van geluk spreken.
Ik zou niet willen weten welke som
hun originele factuur bedroeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten