Rory

portrait

koorts

Stil zal het zijn

nu nacht onrust ritselt

en spiegelbeeld doemt 

uit de verborgen vallei

het hunkert danig

daar in het duister

ik nauwelijks erken

nauwelijks duld

spiegelbeeld te zijn.

Wijl ik dwaal

langs druk begane wegen

chronistische stappen

waarheen weet ik wel

de lichtlans, hij flitst

ogen zijn schotels

luister blindelings

houd pas en versnel

...❤❤...

lelie

Noem me dode

dode van dit leven

morse tussen lijnen

winterse hartslag

in ijstijd.

Dode, zachtklokkend 

in aders

in bloed

in tijden van rouw

stervende zonnegloed.

Lief noem me dode

vertel nooit geen ziel

over zwarte bloessem

dat over mijn lichaam viel.

Dode, nietzeggend alom

de lelie blijft zuiver

keert nimmer om

goed noch kwaad

De schade lijkt matig liefste

wanneer meiregen daalt 

en ‘ik rozen ruil voor lelies

blind voor de stenen

die hier ten velde staan.

Gestemd, als het ruisen 

van lisdodde aan het meer

willen betijen wat spookt

tijdens stormen in mijn hoofd

tijd m’n schouder raakt

die oplicht in de maan

en slechts afdrukken in zand

getuigen zijn

van mijn bestaan

de schade lijkt matig liefste

om ooit te zijn

Lily@rt

Dierbare

‘k tracht slaap meester te blijven 

Zoals mensen dood willen voor zijn

twee stappen vooruit

eentje terug, rusten

en verder lopen

‘k verlaat lente en zomer

als bloesems in lucht

keer waar meren bevroren zijn

mijn thuis, 

ijsbloemen op mijn vlucht

ergen,  jij temidden

goudglans op huid

door dooi en koud naderen

In bloeiende kruinen

en dode lover dauw

drijft op waterspiegel

lelie van wit kristal

jij kwam zoeken maar zij wist

je bent er al

…🖤…