Speelt datum en uur een rol wanneer ik deze brief schrijf?
Ik denk het niet. Want waar jij ook bent is tijd tijdloos en vloeien dagen in en
uit elkaar.
Evenmin maakt het uit of je me daadwerkelijk hebt gekend. Ik was slechts het
zoveelste oortje waarin je klanken terechtkwamen. De zoveelste traan dat mee jammerde
toen je Mia zong.
Tijdens mijn eerste audiëntie op de muziekacademie bespeelde
ik met trillende vingers Mia. Het moest en zou dit liedje worden. Het lef beklom
me zelf het mee te zingen want het gaf me bovenop de zenuwen vooral bergen
moed.
Terwijl dit alles zich afspeelt was je nog levend en wel. Ik
had je toen nog nooit live gezien en eerlijk gezegd dat ik dat ik daar nog ruim
de tijd voor had.
In november 2014 echter besefte ik ‘the hard way’ hoe laat het
wel was. Je was niet meer en al je songs werden op slag wees.
Ook al ben je niet meer Luc. Dichter dan ooit sta je me bij.
Met je zanderige stem en je typische melancholisch inzicht over wat nog te
komen gaat.
Ik maak als slaaf, uitstervende ster of gewoon kleine loeder
nog steeds deel uit van dit tranendal. Maar met een iets meer opgeheven hoofd
dankzij jouw muziek.
Dank u Luc en weet
bouwen aan de toekomst en houden van elkaar
want hier heerst vrede en er is hoop voor iedereen…
Lily May Parker
2021
Geen opmerkingen:
Een reactie posten