1000 times

Wachten tussen exuberante figuren...

'te voglio bene assaie...ma tanto bene assaie...'

zorgvuldig wik ik passen, tussen blauweregen en bruidssluiers,
ook zij woekeren ongewild stenen harten, wortels gehecht, op eenzame graven. Mooi parasitair gedrag of hoe ik zelf beschrijf. Paria van 'n maatschappij waarin
de kronkels van m'n denken het hart laat bloeden. Je pronkt m'n ziel overal mee
scheurt data uit je agenda, vriest me over.

Dichter gelegen, het zal aan de dichter hebben gelegen

When Lily dies before spring

No more Shall i'll be mourning
grieving Lord, the lost of your reign
or the scent of summer.
Lost, trapped in this time-out zone
wandering shadows and empty still, like Autumn in spring.
No directions you left and cold it stays in my glass house, my prison
my own bell jar.
As light fades love, the world is passin' through
stars out of reach so devastated in time...

Farewell 

Straatje in, straatje uit...vind je nergens...

Fotografie ❤️

http://youtu.be/YQHsXMglC9A

Here I go again

Kito❤️

TWD

Poem

Glaciaal

leven is 'n mogelijkheid

flou en ondraaglijk,
er is die welgemeende dank, 'k moet ademen en ondergaan.
absoluut voorstander van lieflijke wezens die in vlinderlicht spelen
tussen verloren sneeuwvlokken in mei...
vrij als 'n zoete oppervlak temidden zoute wak.
Geijzeld lief, nimmer verhindert
door onwaardige kennis van dubbieuze zaken

't gedraagt niet
leven is slechts 'n mogelijkheid


...

I'll be watching you...

Aren't we having fun yet?

Op 2BE

Mister Deeds ❤️

Daryl Dixon

New

Kamperfoelie

'k schuim de lijn af en vang zonnerood. Er is weinig tijd en
tenzij regen een ander verkiest, kies ik regen.

Sleep 't loden hart met gebogen rug, verroer zand tot afdruk
even, de afstand opzij, even. Meeuwen in fonteinvlucht en ongezegd steel ik je

dichter...

It is odd...

Catch the spirit

'let's talk to the crazy people!' - 'agreed'

nooit gedacht dat 't ontvreemden van de muze bekent is,
daarmee is alles gezegd. Schaduw op m'n rug en blik op Helios.
Bestudeer hoe hij schijnt en z'n bloemen ter goeder trouw van aarde ontdoet.

Een soort haat-liefdesverhouding, 't leven is 'n verhouding,
onthouding en roemlozen. In mijn hoofd het refrein van Gorky's Mia en nauwlettend
hou ik de merel in het oog dat op zijn beurt mij in de gaten houdt. Hm? Wie bestudeert wie?

Ik redeneer dat alles minder logisch lijkt met een pen in de hand.

'mensen als jij moeten niet moeilijk doen...'

Why the writer can't write no more....

The dream is stolen...

Blended

Spijt

'ik haat jou'

de plaats verlaten, wanhoop nabij. Hij golft 'n soort weerstand
vormt eigen leven tussen zomers en tussenin waak ik over schaduwkantjes
openlijk zakt moed, dwaal tussen pluizige paardenbloemen en verloren koolwitjes
krul mijn hand op z'n schouder en verzwijg...

'ik droom nooit' bloost hij, ergens beeld ik hoe hij vlinders draagt
tussen voltooide pagina's, onder de arm, kriskras op z'n hart. Gruwelijker dan gemis neem ik in acht
dat de uren dat hij doorbracht met mij, niet eens die van ons waren.

Nu, anno 2016;

Zijn we slechts luttele fragmenten op 'n tijdlijn, het nam een decennia om dichter te komen.
Dichter om te vertellen dat ik hem haat

maar, van hem hou...

...

With love

Still loving you

I Know