poetry, poezie, Lily May Parker
maandag 30 mei 2016
zondag 29 mei 2016
Seagulls on mars
the Ostend graves
more then ever, alone.
Couldn't lose what I didn't own
behind the fiercely smile the heart is down
no love, no cry...
champagne on the beach, rain isn't trouble at all
nothing has a hold of me
seagulls on mars
...
'no stupid soul shook me harder then you'
Schoonheid blijft schoonheid
schoonheid blijft schoonheid,
't was oneindigheid, een hartverscheurend ogenblik
rationeel denken brak, zelfdefensie in hoogste graad,
m'n hart gaat breken, onherstelbaar een eeuwig
'Ik haat jou, haat jou....haat jou?'
zijden spinsels, losgerukt in zomerse storm
en uiteindelijk
was het slechts oneindigheid, een hartverscheurend ogenblik
kwam er niet ongeschonden uit
...
Hans.R
29-May-2016 18:14
29-May-2016 18:14
Klik hier als je deze opmerking ongepast vindt
vrijdag 27 mei 2016
Death isn't forever...
Bouwvakkers hebben in San Francisco een lugubere ontdekking gedaan tijdens renovatiewerken aan een garage. Ze groeven een kist op die 145 jaar oud is. Daarin lag een meisje van drie, met een roos nog in haar handjes. Opvallend is dat het lichaam van de peuter volledig bewaard is gebleven.
De eerder deze maand opgegraven kist van ongeveer een meter lang is gemaakt van lood en brons, en heeft twee venstertjes. Daardoor kon je, aldus de eigenares van het huis, Ericka Karner, het helemaal intacte lijkje van het blonde meisje met haar lange haren en witte jurk zien liggen tussen de eucalyptusblaadjes. Ze had een roos vast. Ze was hoogstwaarschijnlijk de dochter van gegoede ouders.
"Ik was in shock natuurlijk, omdat er blijkbaar een klein meisje onder mijn huis begraven lag", getuigt Karner. "Maar ik viel ook niet compleet van mijn stoel, omdat ik de voorgeschiedenis van het terrein kende."
Kerkhof
Ericka woont met haar man en twee dochters in het Richmond District van San Francisco. Eind jaren 1800 lagen daar zo'n 30.000 doden begraven op het Odd Fellows-kerkhof. Toen de stad begin 20ste eeuw het gebied bouwkundig ging ontwikkelen, werden de duizenden graven rond 1920 verplaatst naar het zuidelijkere Colma. Blijkbaar is het gevonden kistje toen achtergebleven.
De stad San Francisco wijst daarvoor echter alle verantwoordelijkheid van zich af en schuift ze in de schoenen van de eigenaars van de grond. Ericka Karner is bereid om de peuter een nieuwe begraafplaats te geven, want "zij maakt nu deel uit van onze familie". Een gespecialiseerde organisatie wil voor het nodige geld zorgen - minstens 7.000 dollar - maar dan zou er een overlijdensakte moeten zijn. Die is er niet: de identiteit van het blonde meisje is vooralsnog onbekend.
Karners dochters doopten haar voorlopig Miranda. Het meisje ligt nu opgebaard in een mortuarium in San Francisco, snakkend naar een definitieve rustplaats.
"Ik was in shock natuurlijk, omdat er blijkbaar een klein meisje onder mijn huis begraven lag", getuigt Karner. "Maar ik viel ook niet compleet van mijn stoel, omdat ik de voorgeschiedenis van het terrein kende."
Kerkhof
Ericka woont met haar man en twee dochters in het Richmond District van San Francisco. Eind jaren 1800 lagen daar zo'n 30.000 doden begraven op het Odd Fellows-kerkhof. Toen de stad begin 20ste eeuw het gebied bouwkundig ging ontwikkelen, werden de duizenden graven rond 1920 verplaatst naar het zuidelijkere Colma. Blijkbaar is het gevonden kistje toen achtergebleven.
De stad San Francisco wijst daarvoor echter alle verantwoordelijkheid van zich af en schuift ze in de schoenen van de eigenaars van de grond. Ericka Karner is bereid om de peuter een nieuwe begraafplaats te geven, want "zij maakt nu deel uit van onze familie". Een gespecialiseerde organisatie wil voor het nodige geld zorgen - minstens 7.000 dollar - maar dan zou er een overlijdensakte moeten zijn. Die is er niet: de identiteit van het blonde meisje is vooralsnog onbekend.
Karners dochters doopten haar voorlopig Miranda. Het meisje ligt nu opgebaard in een mortuarium in San Francisco, snakkend naar een definitieve rustplaats.
donderdag 26 mei 2016
woensdag 25 mei 2016
dinsdag 24 mei 2016
Speculaties
'n soort discipele relatie
al geloof ik niet
nooit
misschien toch 'n beetje
vooral in lot toen de grootste hartstocht
de pijnlijkste bleek. Die rol,
dat zijn
dat men zo gedetermineerd speelt
is allesbepalend. De wil was vrij
je hart niet
...
Achterlijke Lomperiken
Eer of ergernis?
Na meerdere keren te hebben gevraagd mij te verplaatsen naar cultuur, afgewezen te worden, daarna vernederd te worden met het laf excuus dat ik zoveel fouten heb gemaakt...mij liever thuis laten met burn-out ipv zich af te vragen wat er werkelijk is gebeurt
maar wel mijn tekst gebruiken om hun Cultuurboekje een 'woord vooraf' te geven!
Hopelijk hebben jullie het niet te zwaar gehad mijn 'fouten' eruit te filteren!
maandag 23 mei 2016
Mei/September
is liefde sterker geworden
dan wat was voorheen?
Geheeld, gezalfd
gewikt en gewogen lief
mijn lief
met de vedervinger over huid
en geloften in het hart. Wachten
wij, op sterrenregen in augustus.
treedt dooi ooit
m'n aderen?
...
May
ook mei kent schaduwen
ernstig als vroege herfst, vogels uitgezongen
zonloze akkers. De boerenfamilie treurt
waar blijf je?
Het wachten lijkt eeuwig, 'k blijf versteend en roerloos
zoveel dichter dan je vreest
tussen kleine tragedies, verborgen in 't marmer
tussen bedrogen vlinders
stervend in de barsten
waar blijf je?
...
Deze week ziet u Mars
met wat geluk met het blote oog...
voor vallende sterren...wacht je best nog even tot augustus
zondag 22 mei 2016
zaterdag 21 mei 2016
Identiteit
wat als ik nooit word?
Uitgeblust, -avant la lettre-
verzwakt, oud en krom
marcheren als de naoorlogse soldaat
wanhoop nabij doch gebroken
op de selfmade parade
wat als ik nooit word
meer dan het gedempt figuur?
verzinsel van herinnering
verboden wezen
verboden te wezen
Solitary bee
collecting old grey memories
collecting them amongst the bittersweet
I'm yours forever and forever you must keep
fooled, my beloved one
fooled me twice
silly
stupid
senseless and blind
long lost dreams
the painter and me
...
donderdag 19 mei 2016
Art Brut
zou kunnen schilderen
geweten op nul, hart op zero.
Een generatie genereren
asociaal, brut, meedogenloos
eenzame tussen woekerende meningen
en hartendieven met 'wachten op Godot' smiles
't komt wel
alles komt wel, ondertussen voert m'n dualisme de wrede strijd.
Goed, kwaad, favoriet...of gewoon underdog...ik weet niet wie
ik weet niet wie ik ben...
slechts 't curiosum
in al z'n diffuse vormen
Ik
...
woensdag 18 mei 2016
Dak open, verstand weg
't gebrek aan intelligentie druipt er weer vanaf! De eigenschap logisch denken is bij sommigen toch ver te zoeken. Wat ons zou moeten onderscheiden van idiotisme zit bij enkele mensen ver ver VER weg van hun normale ontwikkeling. Neem nu domweg, verkeersborden?
Moeilijk kan het niet zijn toch? Blijkbaar wel, want aan zeventig per uur over de vluchtheuvel schieten is doodnormaal. Dat schoolgaande kinderen wandelen aan beide kanten van de laan is bijzaak. Wat? Het zijn geen potentiële kiezers? Dus vliegen we maar lekker door, dakje open en de wind verlucht wel de plooien in mijn nek.
Hatelijk
Tickets niet meer verkrijgbaar
theater
voorstelling na voorstelling
'k zou aannemen, eeuwigdurend
zoals een graf
schuin
in levensloos zand
lijken vergaan, gebarsten hout
vergeten namen
vergeten nabestaanden
estorische sterftes
geen ziel roert deze bodem,
de harde harde bodem
alleen
voorstelling na voorstelling
eeuwigdurend, zou 'k aannemen
...
' mijn Ziele heeft gefluymert door 't verdriet'
dinsdag 17 mei 2016
zaterdag 14 mei 2016
Lithium Underdog
don't utter, I harvest sorrow
been there, written it
so many many times before
never safe, never me
life is a playground, I know no rules
don't utter,
when I come around
you can't be safe
you can't be sound
...
vrijdag 13 mei 2016
Dank je
onderdeel, 'n onbeschrijfelijk onderdeel
dit ronddraaiend object, we leven hier, jij en ik
ofschoon blijkt...
gewoon wezen, ben gewoon, te wezen
Jij Houdini in 't ontbreken
kijk, zie wat anderen blind, er ontbreekt visie,
figuurlijkheid. Vrijheid!
Geef je ter kennis, dat gedurende het nachtelijk angstzweet
waarin ik wentel en angstig demonen, monsters en groene collega's bevecht
Jij me soms de vleugels schenkt der ontsnapping
maandag 9 mei 2016
IRA
IRA
'n acute aanval
laf en verwoestend
Geen emotie, nooit emotie
ik wil voorkomen
vernedering binnenin
'k zou kunnen lijden
op 'Othello' niveau lijden
immer rusten mijn ogen
altijd op je rug. Zou willen wensen
een dag niet verwensen, succes zonder falen
laf en verwoestend
Geen emotie, nooit emotie
ik wil voorkomen
vernedering binnenin
'k zou kunnen lijden
op 'Othello' niveau lijden
immer rusten mijn ogen
altijd op je rug. Zou willen wensen
een dag niet verwensen, succes zonder falen
doch
ik pak je terug
Mei
herken geen dagen, geen uren
te lief en te duister
cirkel geen kringen
zongebruind blijven barsten
oppervlakte van huid.
Hoe kan ik? Passief ongewild
tussen bloemen geknipt
wildernis zijn? Laat me beweren, mijn liefste
mijn lieverd
zon in je ogen
de toedracht geheim
...
woensdag 4 mei 2016
dinsdag 3 mei 2016
maandag 2 mei 2016
zondag 1 mei 2016
Abonneren op:
Posts (Atom)
Maar omhels me asjeblieft.
Mooie gedreven tekst LMP = Graag gelezen.