ademhalen

-vreemd is het ademhalen-

’t regent in nabijheid
van de oude treurende wilg
ontheemd in deze dodenplek
enige leven, enige bloei

alles is grijs
zelfs de hoge halmen riet
ze ritselen hun mars
docht de gezichten, de vogels
luisteren niet

zodra de lucht klaart
verdwijnt ook deze dichter
geen ziel of bloesemdwarrel
zal weten dat ‘k ben geweest

…