When doves cry
’t gedruis van golven, sterft op zand
en grijze behaaglijkheid
neemt over vanaf hier
vanaf de mijmering en melancholie
vanaf het punt waar ‘k nimmer wederkeer
waar ik dichter ben met roekeloze vrijheid
mijn ziel de zeven zeeën doolt
lief,
’t is stemloos, spraak van het hart
zink van hemel in zee
ik moet leren sturen
en mijn vleugels wilden niet mee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten