poetry, poezie, Lily May Parker
maandag 5 juni 2017
Sprokkel
't loopt een eeuwigheid zie je
vastgeroest, roodbruin en kil
duikt onder en op, vertakt
in elke vezel
'n pulserend ritme of
een cancereus gezwel over het hoofd
gezien en fataal later blijkt, verweten
te laat, die dunne lijn
tussen liefde en haat
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Nieuwere post
Oudere post
Homepage
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten