wolken zijn vleugels lief
poederwit van aard als hemel ruist
en m'n tijdlijn barst, halverwege
'k kon vliegen, ooit
vederlicht op datumloze dagen
vrijuit over zee of schimmige weilanden
noem maar, vogelvrij
doods nu, kadaver voor mijn tijd
de jager schoot, een tweede maal
en mijn liefje bleek fataal
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten