tot op het bot

Mijn lief,

vergat dat ik; Mens met 't ondervulde dromen
meeruis tussen papavers en riet
dicht bij eb en vloed schuil in 't tikken van tijd
wil vergeten over gisteren en wat morgen komt

Mijn lief,

vergat dat ik; Menselijk reageerde toen 't hart schuifelde
en enkel zomerregen troost bood
tussen marmeren stenen en witte kiezels
en de gedoofde namen onder de witte bruidsluiers

Mijn lief,

vergat, vergeet en leeft
wanneer zijn luisterloze ziel
langer zwijgt dan wat zijn gezicht markeert

Wellicht ben ik vergeten, mijn lief
dat jij vergat