Ik ben niet moeilijk.
Er zijn gewoon zoveel factoren
waarmee je rekening moet houden. Gaandeweg opvoeding en de vele regels dat ik
mezelf gewoon heb opgelegd. Leven, een zachte bries dat ons allen aanraakt. Je
beslist zelf over de stormen die je veroorzaakt.
Stormen opwekken en laten razen. Ja,
daar ben ik ongetwijfeld best goed in. Misschien wil ik ze niet veroorzaken.
Kan ik lamlendig jammeren over hoe razend ik ben. Kwaad op alles. Op hoe
kleinschalig poëzie in dit land blijft. Alle respect naar de groten der groten
maar hebben we werkelijk niets geleerd uit alles?
Moet iemand onder de zoden liggen
om in dit Belgenlandje een plaats te krijgen? Niets kan de regels breken. Eens
dood ben je meer waard. Dan pas beteken je.
Het zelf invullen van iets lijkt
zoveel gemakkelijker.
Erkenning krijg je na de dood. In
leven ben je de 7,7 miljardste van niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten