m'n tijd gedoseerd en kijk
ondanks slechts nachtelijke leefwijze
vond ik je. Aanwezig doch zwakker dan toen
behoor nog steeds tot die orde. Geruisloos handelen
de duisternis compleet en verwacht.
Mens, slechts blijf je mens en uiteindelijk
hoopje huid en botten, sleept voort zonder geweten;
'k blijf bezeten.
Zelfs nu scherm je je hart
met asymmetrische slagen af
en toe
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten