in eindeloos grijs
scherfjes zon sprokkelen
languit op 't gras. Verzin je nader
zoveel dichter dan je was, lief.
waarom rouwen we? We liggen hier
in stilzwijgen doch krijsen kraaien
langer dan gedacht
je vlindert nog een laatste keer
vingers door mijn haren
staat zwijgend op en ik mis je erger
dan 'k had verwacht
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten