nauwelijks merken
dat grenzen vernauwen tussen krankzinnigheid
en strategie. Jij kille strateeg, streelzacht
m'n vloedmerk op je huid. Krom schouders wanneer ik nader
niet fout
niemands fout
ook niet van de bipolaire stoornis
waarvan je aanwezigheid claimde
toen je m'n schaduwen aanmaande te vertrekken,
weg te wezen
verfoeilijk wezen
jij
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten