poetry, poezie, Lily May Parker
dinsdag 5 september 2017
September
’t Vroege getij, zilvermeeuw wolken
tussen zeekant en duin
’n silhouet op ’t strand, ik ben en kleef
als jutter op zand
neem niet kwalijk,
die eenzaamheid van ziel
onder de koepel van m’n glasbol
is alleen wezen een stiel
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Nieuwere post
Oudere post
Homepage
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten