’ t lijkt een lange dag, tussen twee gebroken steden
dus denk ‘k, keer terug en voel;
Z’n hand vertragen aan mijn kaaklijn
opwaarts strelen tot bij m’n oog
‘k sluit beide en adem diep
de kamer vult zich met hartritme
een zacht doch sterk en beheerst geklop
mijn hand omsluit z’n vinger, k glijd weg
droom…
alles is veilig waar ik vlucht
Hij cirkelt hoge sferen
streelt mijn haren
en sust, en sust
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten