er dwarrelt bloesem
tussen hoge wilgen, lief
‘t paadje, zerken lichten op
onder spelende lentestralen
‘t marmer warm, de gezichten verstild
soms glimlachend
soms vragend
‘k zwerf lichtvoetig
zie gevouwen lelies en broze beelden
wakend, treurend bij ongekende namen
tot...
dood, componist doorheen vervlogen tijd
zijn lied ontroert
ik volg en luister
het klopt niet, niet meer
hij ontwart met fluwelen hand
lichaam en ziel
legt het ene tot rust
vergezelt het andere
ik volg gedwee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten