Oudenburg verse plannen uit de boerenbuiten

 

 In normale omstandigheden luister ik bijna nooit naar wat mensen onder elkaar vertellen.

 Dissaltemin kwamen de woorden rechtstreeks naar mij toe.

Jawel iemand startte moedwillig een conversatie met mij.

De dame in de winkel zag mij als een nieuwe inwoonster van hun landelijk stadje.

In deze regel staan meteen twee controversen. Ik mag dan wel een nieuwe inwoonster zijn, ik moet toegeven dat het thuisgevoel me hier ver van ontbreekt. Het tweede vreemde is hoe kan je nu een landelijke stad zijn? Na veel gepalaver eindigde ze met de zin ‘gelukkig zitten we hier goed in de boerenbuiten he.’

Veel meer dan een flauwe glimlach kon ik niet toveren.

Waar wij wonen, loopt denk ik de drukste straat van heel de stad. Als toemaatje loopt schuin boven ons ook nog een autostrade. Eerlijk is eerlijk. Het geluid dat deze produceert valt best mee.

Het verkeer voor de deur daarentegen is hels en continu. Ochtendspits, middagspits, vieruurtjesspits, en dan avondspits. Ik geloof ook nooit dat er een vorm van snelheidscontrole wordt gehouden.

De bestuurders hebben veel weg van de wezens uit een ‘Hanna Barbara’ productie uit 1969 ‘Catch the pigeon’. Maniakaal en nietsontziend.

 

‘Let’s get that pigeon!’

 

Je zou denken dat het daadwerkelijk went na een poos…geloof me. Neen.

Over het landelijk daar kan ik even milder in zijn. Vlak na onze deur kunnen we zo de boerenbuiten in. Ook al moet je je hond steevast elke meter kort houden voor in en uitkomend verkeer.

Het platteland ligt er. Voor zover het oog reikt heb je velden koeien of schapen. Heelijk. Plant je oog wel niet te heel ver want o, ja, er loopt daar opnieuw ergens een autostrate te velde.

Op deze wandelingen waarin ik zo heel erg positief probeer te zijn zakt de moed me in de schoenen.

Hondenuitwerpselen liggen overal in de berm. Bierblikken, Drankflessen. Alles wordt gewoon in de gracht gedumpt of erger nog in stukken gebroken op straat.

Een hondenvuilbakje is gewoon nergens te bespeuren dus wanneer je dier zijn behoefte heeft gedaan mag je het pakketje een volledige wandeling meezeulen.

Waar ik wel vol lof over ben ik de diversiteit aan vogels die ik op vele wandelingen tegenkom.

Maar het frappantste van al is de vriendelijkheid waarmee jullie zelfs een vreemde eend in deze Oudenburgse bijt vriendelijk weten te begroetten.

 

Dank u Oudenburg…

U leeft met het hart op de juiste plaatst.