dinsdag 29 juni 2021

I am Ruth

 


Ergens het tweederangs gevoel.  De eeuwige tweede plek waar iedere vrouw voldoening mee zou nemen. Niet Ruth, nooit Ruth. De hoop dat liefde zich zou ontvouwen.

Zich even zwaar zou nestelen in hem zoals het in haar deed. Maar passie is een gevoel. Nooit voelde iemand wat Ruth voelde, ze was vatbaar voor iets wat zich vertaalde als liefde. Liefde. De grootste onzin dat menig artiesten achtervolgde.

Alsof het echt was. Echt bestond.

De ‘Smith en Wesson ’38’ was dan ook een koude rilling in haar hand. Een koortsachtig gevoel van rechtvaardigheid. Geef toe. Wat anders schenkt rechtvaardigheid dan koude kogels.

Niets.

You’re tearing me apart.

5 schoten waren niet voldoende. Vijf schoten zouden nooit voldoening schenken en Ruth schoot er dan maar drie bij. Dood kon hij echter blijven zolang hij geen enkel hart meer kon doorboren met zijn felblauwe ogen.

Dood kon hij niets meer betekenen. Geen hartslag, geen pijn. Daar stond ze dan, voorovergebogen bij zijn lichaam. Ooit de plek van warmte en thuis. Nu de vijand, de paramour die parasitair was.

Schuldig zo bleek. Wanneer de toevallige passant een agent was.

Verward. Neem me niet kwalijk ik ben verward.

Doch. Liever dood. Liever dood dan in de armen van een ander. Ruth was verward maar dat was kristalhelder. Hoe vaak hij ook de ‘player’ speelde. In haar wereld was hij alles. Leven is nu eenmaal alles of niets. Ook in liefde…zeker in liefde.

Handboeien aan slenterde ze mee de combi in. Het doel was geraakt dus het doel had geen betekenis meer voor haar.

I may be mad, I may be blind, I may be viciously unkind.

En onaardig zal ik blijven. Tot de dag van verdict. Verhang me maar. Plaats de strop rond mijn nek en lees mijn rechten. Mijn rechten zijn niets vergeleken met de plichten die ik had. De plichten die ik delen wou. Het leven dat ik wou leven zonder de pijn van jou.

Irreplaceable

Maar ik betaal de prijs van mijn leven voor het jouwe. Waarom? Vertel me waarom ik voor blindende pijn boet. Het enige goede is dat jij nooit meer moet afzien terwijl ik wacht op rechtvaardige dood.

I am Ruth and justice is served.

 

 

Geen opmerkingen: